Герда

"Герда штосілы імчала басанож па лёдзе. Шлях ёй перакрылі велічэзныя снежныя шматкі, што пераўтвараліся ў жудасных вожыкаў, мядзведзяў з натапыранай поўсцю, стогаловых змей і іншых бела-снежных жахлівых істот. Герда пачала шаптаць “Ойча наш”. Была такая халадэча, што кожны ейны выдых, пераўтвараўся ў густы туман. Туман ўсё гусцеў, і вось з яго пачалі выяўляцца маленькія светлыя янголікі. Дакранаючыяся зямлі, яны пераўтвараліся ў магутных грозных анёлаў." Урывак з казкі "Снежная каралева". Карціна з нізкі "Сармацкае кадзіла". Sua cuique fortuna in manu est (Кожны трымае ў руках уласнае шчасце)

Дополнительная информация