Жыву я тут у сугучнасці з прыродай:
З шолахам траў і трымценнем лістоў,
Са стукам дожджыка ў зачыненыя вокны
Да і з мелодыяй птушыных галасоў.
З вясновым пахам, птушак шчабятаннем
І з ціхенькім цячэннем ручая,
З ўспамінамі дзяцінства і з парэчкі чаем -
Бяз месца гэтага сама я і ня я.
Тут дуб стаіць мой, ценем накрывае,
Пад ім трава і возера, гарод,
Тут ластаўкі на правадах, тут Сонца грае
Сваімі промнямі заходу праз драўляны плот
На полі кветачак чароўных назбіраем,
Сцежка дзяцінства завядзе ў вялізны лес,
Ідзем мы разам з Сонцам па бярозак гаі:
У душы святло; Радзіма - мой адзіны абярэг