Ліса і Жораў

Карціна напісана па матывах народных казак. Пасябравала ліса з жураўлём. Вось і заманулася аднойчы пачаставаць яго. Пайшла жураўля ў госці клікаць: - Прыходзь, журавель, прыходзь дарагі! Ужо як я цябе пачастую! Прыйшоў журавель у госці, а ліса наварыла маннай кашы, размазаная па талерцы, падала і частуе: - Еш, журавель, кушай, дарагі! Сама гатавала. Журавель хлоп-хлоп носам па талерцы, стукаў-стукаў - нічога не трапляе! А лісіца ў гэты час ліжа ды ліжа кашу, так усю сама і скушала. Скушала і кажа: - Ці не знайдзі, журавель! Больш частаваць няма чым. - Дзякуй, ліса, і на гэтым! Прыходзь цяпер ты да мяне ў госці. На другі дзень прыходзіць ліса да журавель, а журавель падрыхтаваў халаднік, наліў у збан з вузкім горлышком і кажа: - Еш, лисынька! Больш частаваць няма чым. Ліса пачатку круціцца вакол збана: і так зойдзе, і гэтак, і лізнула яго, і панюхаць - нічога не можа дастаць: не лезе галава ў збан! А журавель між тымі дзяўбе, ды дзяўбе, усё і пачаў есьці. - Ну, не злуйся ліс! Больш подчевать няма чым. Крыўдна стала лісе: думала, што наесца на цэлы тыдзень, а дадому прыйшла галодная. З тых часоў у лісы з жураўлём і сяброўства паасобку.

Additional information